Zijn we (nog steeds) de Velen? - door Annemie Vanackere en Barbara Van Lindt

Tijdens het academiejaar 2024-2025 is het werkcollege "Politiek: onderzoek" in de masteropleidingen (audiovisuele kunsten en dramatische kunsten) van het RITCS gewijd aan de vraag naar de relatie tussen de Velen en degenen die hen politiek vertegenwoordigen (in het parlement en andere gremia). Die relatie is de kern van het systeem van de representatieve democratie: het is via een grotere vertegenwoordiging dan de Weinigen na verkiezingen dat de Velen in principe het democratisch voor het zeggen krijgen. De Velen zijn immers meer. Dat is meteen ook het democratisch belang van het winnen van verkiezingen door democratische en emancipatorische partijen. Dat is echter geen automatisme of vanzelfsprekendheid. Er zijn meer dan genoeg verontrustende signalen dat extreem-rechtse partijen en politici via verkiezingen de macht willen proberen te veroveren. Zijn we (straks) nog wel de Velen?

Annemie Vanackere en Barbara Van Lindt houden elk een lezing/presentatie van (om en bij) een half uur rond de vraag "Zijn we (nog steeds) de Velen?" De overkoepelende titel van het masterwerkcollege "Politiek: onderzoek" voor 2024-2025 luidt (optimistisch) "We Are The Many", maar klopt dit (nog wel)? Hoe is het concept van "the many", "die Vielen" in de voorbije jaren in de praktijk van theaters binnengekomen, wat betekent het voor theatermakers en andere kunstenaars? Aangezien "the many" een politiek begrip is: hoe ziet men de verhoudingen tussen de kunstinstellingen en "de politiek", zowel in de engere als bredere betekenis van het woord? Wat kan er gezegd worden over de verschillen in benaderingen tussen de Belgische/Brusselse context en de Duitse/Berlijnse context?